Βερολινέζικα δράματα

O παλιός Αμερικανός σκηνοθέτης των κλασικών επιτυχιών, Χάουαρντ Χοκς, έδωσε κάποια στιγμή τον δικό του ορισμό για την καλή ταινία: «Τρεις καλές σκηνές. Καμιά κακή σκηνή».

Να ισχύει άραγε και για τις θητείες διακυβέρνησης; Τι να λέει επ’ αυτού η καγκελάριος, έπειτα από 12 χρόνια στην εξουσία, σχηματικά τρεις δυνατές σκηνές, τις οποίες διαδέχθηκε πλειάδα κακών;

Πώς διάβασε το μήνυμα της τοπικής κάλπης και την απώλεια της αυτοδυναμίας -για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- των συντηρητικών συμμάχων της;

Οι ψηφοφόροι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην (ομοσπονδιακή) κυβέρνηση, παραδέχτηκε. Από τις αρχές του καλοκαιριού εξελισσόταν ένα από τα πιο παράξενα πολιτικά θεάματα στη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας με τις έριδες μεταξύ των αδελφών κομμάτων, κυρίως για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, που πρόσφερε στην Εναλλακτική για τη Γερμανία (ΑfD) ένα ιδανικό αφήγημα για τις εκλογές στη Βαυαρία.

Μιλάνε τα στοιχεία. Η AfD προσέλκυσε, μεταξύ άλλων, 200.000 ψηφοφόρους από την CSU και άλλους τόσους νέους ψηφοφόρους.

«Το μάθημά μου απ’ αυτό είναι πως, ως καγκελάριος, πρέπει να διασφαλίσω ότι η εμπιστοσύνη θα ξανακερδηθεί. Θα εργαστώ με όλο μου το σθένος», είπε σε μια εκδήλωση με εκπροσώπους της γερμανικής βιομηχανίας, που «είναι εκπληκτικό πόσο αντι-Μέρκελ είναι όλοι», όπως έγραφε προ τριμήνου στους FT o Frederick Studemann. Όλοι δεν είναι, μα δεν είναι και η καγκελάριος «πλέον τόσο αδιαμφισβήτητη». Ο «αιώνια Νο 2», Βόλφγκανγκ, το ‘πε παραμονή της κάλπης και ουδέν απέκλεισε. Η καγκελάριος δεν βιάζεται. Ειδικεύεται, άλλωστε, στην εύρεση αχαρτογράφητων επεκτάσεων της πορείας ζόρικων θεμάτων και έχει αναγάγει σε τέχνη το ξεφόρτωμα εσωκομματικών αντιπάλων.

Το πιθανότερο είναι ότι θα αδράξει την ευκαιρία. Να στείλει τον πρόεδρο της CSU ξανά στα θρανία. Ούτως ή άλλως κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ τους δεν υπάρχει. Ίσα που μιλάνε.

Υπομονή έως το τέλος του μήνα για το ξεκαθάρισμα. Μετά και τις εκλογές στην Έσση, θα ανέβουν δράματα στο Βερολίνο.

Όπως και με την κρίση της Ευρωζώνης, η πολιτική κατάρρευση σημειώθηκε αρκετό καιρό μετά το ουσιαστικό πρόβλημα. Το Σαββατοκύριακο αυτό υπενθύμισε -για όποιον χρειάζεται τέτοια υπενθύμιση- την καταστροφική δύναμη των ανεπίλυτων κρίσεων.